Na krawędzi wielkiego CZEGOŚ

1. miłość w

miłość w pigułce
czy kapsułce - precyzyjniej mówiąc
(takiej jak lekarstwo)
podawanej do herbaty zamiast ciasteczka

miłość w kapsule kosmicznej

powiększonym wariancie tamtej z lekarstwem -

albo w wyizolowanym małym pomieszczeniu

tylko lub aż dla dwojga

miłość w swojej autonomii

jako zjawisko zmysłowo chemiczne -

powtarzalne od tysięcy lat

choć zakochani sądzą że wyjątkowe

miłość w parku

bezwstydna otwartością gestów

bezradna brakiem intymności -

szukanej zachłannie w gęstwinie krzaków

miłość w przestrzeni

ograniczonej do prywatnego wszechświata

(tu między sypialnią, kuchnią a trawnikiem pod oknem)

jeszcze jedna możliwość spełnionego losu

2. szron

oszroniona skroń i siatka płotu

niczym szklanka do wytwornego drinka

niemal na podobieństwo przedzimowych drzew

szronem pokryta myśl

i ścięta nieprecyzyjność przeczuć

trochę przy okazji skutych znieczuleniem

oślepione okna i inne drogi ucieczki

od bycia niewolnikiem doskonałym

przypadkowym zakładnikiem porannego raniącego szronu

3. Homo non erectus

a. człowiek

myśl
idea
posłannictwo
dzieło
a wszystko po to żeby sobie pogadać

b. Neron

jedyny wolny
znudzony - subiektywnie przez niego definiowaną-
bezczynnością tłumów

podpala ogłupiałą, również subiektywnie postrzeganą -
rzymskość czy ludzkość

co to zresztą za różnica?...
szczególnie dla płonących

4. fotografie dzieciństwa

edukacja hipiczna

rozpoczęła się od konia

na biegunach

tulenie kota

kategorycznie za dużego

w ramionach małej dziewczynki

jesienny spacer

po czerwieniach i brązach leśnego parku

rozdmuchanego w wyobraźni do rozmiarów puszczy

podwórko studnia

niewielki prostokąt ograniczony frontonami kamienic

to raj przepastny

rowerek na czterech kółkach

potem z „kijem bezpieczeństwa" za siodełkiem

ale prawie wyścigowy

dziecko rozrośnięte z czasem do postaci kobiety

a nietknięte dorastaniem rekwizyty

subiektywnie zmalały

5. okaleczeni

dojmującą potrzebę rzeczywistości

mają tylko

pozbawieni wyobraźni

Ewa Karbowska