Treść dokumentu:
Warszawa, dnia 3.X.1944 r.
Dowództwo I Obwodu A.K.
Warszawa-Śródmieście

Zaświadczam, że St.sierżant Żaczkowska Danuta (pseudonim: Danka) wstąpiła do P.Z.P. dnia III 1949 i zostala przydzielona do Żeńskiego Plutonu Łączności. -
W czasie Powstania Warszawskiego pełniła służbę w A.K. w Plutonie Łączności przy Dtwie I Obwodu Warszawa-Śródmieście (28 dyw. Piech.). -
Przedstawiona do odznaczenia Krzyżem Walecznych. -

Dowodca I Obwodu
Warszawa-Śródmieście
(28 Dyw. piech.)
/-/ Radwan - Pfeiffer Edward
pułkownik

Za zgodność:
/-/ por. Rymkiewicz-Relich
Szef Łączn. I Obwodu
(28 dyw. Piech.)

Legitymacja odznaki pamiątkowej Akcji "Burza" wydana z okazji 50-lecia Powstania Warszawskiego.

Zaświadczenie o odznaczeniu Krzyżem Walecznych w okresie 1939-45 wydane przez MON w 1974 roku.

Legitymacja Krzyża Armii Krajowej wydana przez rząd emigracyjny w Londynie w 1976 roku.

Legitymacja czterokrotnego odznaczenia Medalem Wojny wydana przez emigracyjny MON w Londynie w 1948 roku. Przy okazji pomylono stopień wojskowy autorki robiąc z niej szeregowca.



Odznaka Weterana Walk o Niepodległość przyznana w 1995 roku już przez władze niepodległej RP.

Oryginał aktu oskarżenia (pierwsza strona) Leona Wawrzyńca Żaczkowskiego, płk. "Leonarda", dowódcy Korpusu Bezpieczeństwa Państwowego w okresie Powstania Warszawskiego, prywatnie ojca autorki. Został on skazany w sfingowanym procesie przez władze komunistyczne PRL na 9 lat wiezienia za rzekome "działanie na rzecz Niemców", kierowanie "faszystowską organizacją", czyli AK-owską powstańczą policją i "strzelanie do kumunistów z PPR". Akt oskarżenia jest powycinany, gdyż więzień robił sobie z niego bibułki do papierosów, dając tym samym wyraz tego, jak szanuje komunistyczne oskarżenie.


Zdjecie z archiwum rodziny.



Od lewej: mama, Maria Benigna Żaczkowska; Helena Żaczkowska, siostra ojca; Marysia Żaczkowska, siostra autorki i Leonard Wawrzyniec Żaczkowski, ojciec autorki. Ok. 1918 roku.
Fot. z archiwum autroki.



Starsze siostry, Marychna i Sabba. Zdjęcie z 1918 roku. Na odwrocie podpis fografa jeszcze po rosyjsku, cyrulicą.



Danuta Łozińska (w środku) z ciotką, siostrą matki Barbarą Kazimierską (z lewej) i jej przyjaciółką Janką. Zdjęcie z 1929 roku wykonała pracownia: Artysytczna Fotografia "Świt", ul. Świętojerska 21, Warszawa.



Legitymacja Szkolna Marii Żaczkowskiej, najstarszej siostry autorki z 1932 roku.



Maturalne zdjęcie Danuty Łozińskiej. 1939 rok, 2,5 miesiąca przed wybuchem wojny.



Obóz harcerski nad Świtezią, w lipcu 1939 roku. Danuta Łozińska stoi druga z lewej.



Danuta Łozińska w oknie mieszkania na ul. Czerwonego Krzyża (dziś ten odcinek nazywa się Jaracza) w Warszawie. Rok 1939, sierpień. Fot. Saba Żaczkowska (Wiśniewska).



Zdjęcie ślubne Marychny z Jerzym Ponikiewskim. Rok 1934. Oboje zginęli w Powstaniu Warszawskim. Zdjęcie mocno zniszczone, znalezione po wojnie przez siostry Danutę i Sabę w zburzonym domu.



Zburzona Warszawa. 1945 rok. Ze zbiorów rodziny.



Jerzy Łoziński (mąż autorki) ok. 1948 roku. Ze zbiorów rodziny.



Na nartach na grani Rakonia w Tatrach. Wczesne lata 50. Od lewej: Danuta Łozińska, Bogusław Szymański, Krystyna Szymańska, osoba nie rozpoznana, Jerzy Łoziński.



Danuta Łozińska z prof. Małgorzatą Serini-Bulską (po prawej) w okresie pracy w Szpitalu Bielańskim. Lata 60. Ze zbiorów autorki.



Otwarcie kliniki CMKP na czerniakowskiej. W środku w białych faruchach prof. Janusz Kretowicz i doc. Danuta Łozińska. Rok 1983.



XI Ogólnopolskie Sympozjum Neonatologiczne. Prof. Daunuta Łozińska (w środku) w otoczeniu uczestników sympozjum. 1993 rok.



Rodzina. Córka, Magdalena Łozińska-Różak z mężem Januszem Różakiem i psem Matyldą w Szczecinie. Lata 70.



Jerzy Łoziński z wnukiem Grzesiem, synem Krzysztofa w 1979 roku. Grześ ubrany jest w jedwabne indyjskie penjabi, które Krzysztof przywiózł z wyprawy w Himalaje.



Danuta i Jerzy Łozińscy w swoim mieszkaniu w latach 90.



W domu rodzinnym. Od lewej siedzą: córka Magda, syn Krzysztof i Danuta Łozińska. Stoją wnukowie Grzegorz i Roman, synowie Krzysztofa. Lata 90.



W domu rodzinnym. Siedzą: Danuta Łozińska, wnuczka Iza (córka Magdy), Magdalena Łozińska-Różak. Stoją: Tomek (syn Magdy) i Janusz Różak (mąż Magdy). Rok 1999.



Siostra autorki Sabba Wiśniewska z wnukami Michałem i Joanną, dziećmi jedynej córki Alicji. Rok 1995.



Danuta Łozińska odsłania tablicę pamiątkową w czasie otwarcia Oddziału Noworodków w Sokołowie Podlaskim. W białym fartuchu stoi ordynator oddziału dr Teresa Dąbrowska. Lata 90.



Asystentki prof. Danuty Łozińskiej: Katarzyna Samborska, Małgorzata Kępińska (z właśnie odebranym doktoratem) i Izabella Radomska. Rozpoczęcie roku akademickiego CMKP, paźdzernik 2004.



Obchody rocznicy Powstania Warszawskiego w kościele na Placu Szebmeka. Stoją Danuta Łozińska (pierwsza z lewej) z opaską AK, Janina Borkowska (trzecia z lewej) z przypiętymi miniatrukami odznaczeń i mieszkanki Żoliborza. Lata 90.